Een moment van MOED op het ROOZENDAALSE VELD

woensdag 12 november 2025

🌾 Een moment van MOED op het Rozendaalse veld 🌾

BEGELEIDEN is zie ik als een ervaringsvak. Met vertrouwen op je LIJF en het NU als belangrijkste vehikel. Dit vraagt MOED! Zoals Jane in haar laatste mail schrijft. MOED = ANGST + ACTIE. En daar gaat deze post over.

Afgelopen maand begeleidde ik met vakbroeder Joost een minitrail hashtag#verpleegkundig hashtag#leiderschap in Nationaal Park Veluwezoom. Een jaar had ik naar deze dag toegeleefd om 20 jaar Erasmus Centrum voor Zorgbestuur te vieren.

Maar deze keer was het anders. Deze minitrail voelde héél spannend. Joop zou zeggen “dat is Sinterklaasspanning”.

Maar waar ging dit nou over?

Voor het eerst op trail met Joost?
Voor het eerst een constellatie in de natuur zonder vragenrondes?

Tuurlijk was er een draaiboek, maar ik had geen idee of het zou werken. Of eigenlijk, ik had zeker wel een idee dat ze zouden werken, maar had ik de MOED mezelf in de oefeningen helemaal in te zetten. Me volledig over te geven aan het niet-weten, zodat datgene zou gebeuren wat er wilde gebeuren.

En ja, met het risico dat de werkvorm niet zou aanslaan, dat ik niet zou voldoen en dat ik “te veel” zou zijn. Om er maar een paar te noemen. Mijn belemmerende overtuigingen die ik al heeeeel lang ken. En dat terwijl ik in dit magische gebied al vele trails en teamdagen succesvol heb BEGELEID.

En daar kwamen de eerste deelnemers...om 9.30 uur waren we compleet. De helft bekenden (alumni van NVL), de helft onbekenden: 8 verpleegkundigen, 3 verpleegkundig specialisten én een huisarts.

Na een check in, vertrokken we in een fris herfstwindje, samen op zoek naar verstilling, verbinding en verdieping. We startten met een individuele stiltewandeling om bij ieders persoonlijke vraag te komen. En dan op weg naar de Zijpenberg. Daar waar je gemakkelijk bij je gevoel komt. Waar het niet weten door ons lijf wil bewegen.

Het programma loopt nu al uit…..

Dan maar eerst lunchen, met uitzicht over de Posbank (eigenlijk het Herikhuizerveld). Prachtig!

En dan komen we op de serene vlakte van het Rozendaalse veld. Op die kale vlakte is daar een plek....dé plek voor “mijn” oefening.

Geen uitleg.
Geen kader.
Alleen de uitnodiging: “Stap in als je voelt dat je deze oefening zelf nodig hebt.”

Eén deelnemer stapt langzaam naar voren.
Ik ken haar verhaal niet. Ik weet niet wat er gaat gebeuren. Stapt zij écht in? én Stap ik écht in.

Ik hoor de (oude) stemmen in mijn hoofd:
“Straks gebeurt er niets.”
“Kan ze dit wel aan?”
“Dit heb je niet goed genoeg voorbereid!.”

En dan luister ik, naar mijn lijf, naar mijn gevoel. Ik adem rustig door en dan, zak ik in mijn lijf en voel ik de MOED, ondanks de stemmen.

Ik blijf.
In mijn lijf.
In het nu.
In vertrouwen.

Er volgt een prachtige constellatie. Stil. Krachtig. Doorleefd.

Er opent zich een veld van aanwezigheid en kwetsbaarheid.

De natuur als getuige.

Dit is voor mij BEZIELD BEGELEIDEN.

19 jan. start de jaartraining.
Webinar: woe 19 nov. 12.30 - 13.30 uur
Meer info: https://ap.lc/ENvkh